نرجس فرامرزی - مربی گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، ایران.

تحقیقات جدید نشان میدهند که جو سکوت در سازمانها میتواند منجر به ستادههای نامطلوب سازمانی شود. پیندر و هارلوس، سکوت کارکنان در سازمان را بهعنوان خودداری کارکنان از انتقال اظهارنظرهای خالصانه و حقیقی خود درباره اوضاعواحوال و وقایع سازمانی به آنهایی که در جایگاهی قرار دارند که میتوانند روی این شرایط تاثیرگذار باشندتعریف،کردهاند. یکی از برجستهترین تاثیرات سکوت سازمانی مربوط به تصمیم گیری سازمانی و تغییر هست. تحقیقات گسترده در مورد تصمیم گیری گروهی نشان داده که کیفیت تصمیمگیری زمانی بیشتر میشود که رویکردها و گزینههای مختلف در نظر گرفته شوند؛ بنابراین در تدوین استراتژی وجود دیدگاههای متعدد و متناقض در گروه مدیریت ارشد تاثیر مستقیم بر کیفیت تصمیم گیری سازمانی و عملکرد شرکت دارد .به علاوه اینکه ابتکار و نوآوری مستلزم محیطی است که کارمندان در آن احساس راحتی کنند و رویکردهای جدید مطرح کنند و یا عقاید و شیوههای جاری را زیر سوال ببرند تحقیقات بیانگر این است که سکوت سازمانی با محدود کردن تغییرات دادههای اطلاعاتی در دسترس افراد تصمیم گیرنده، کیفیت تصمیم گیری سازمانی و پروسه های تغییر را تحت تاثیر قرار میدهد.

سکوت سازمانی، آوای سازمانی، سکوت مطیع، سکوت تدافعی، سکوت نوع دوستانه