راهبرد استراتژیک آمایش گردشگری شهرستان چابهار با استفاده از مدل SWOT-AHP

یکی از ویژگی ھای کشورھای جھان سوم، تمرکز شدید جمعیت و فعالیت ھا و عدم تعادل فضایی در برخورداری از امکانات اجتماعی است. این ویژگی را در ایران قبل از انقلاب و آثار و بقایای آن را در ایران بعد از انقلاب می توان یافت. بر طبق این ویژگی، بخش عمده ای از امکانات و جمعیت در یک یا چند نقطه تمرکز می یابد و سایر مناطق در حاشیه می ماند و درنتیجه نابرابری ھای منطقه ای بروز می کند. این پژوھش به راھبرد استراتژیک آمایشی صنعت گردشگری شھرستان چابھار براساس راھبردھای استراتژیک مطرح متناسب با شرایط طبیعی و انسانی شھرستان می پردازد. ھدف اصلی تحقیق، انتخاب راھبرد استراتژیک متناسب با شرایط طبیعی و انسانی شھرستان چابھار و درک عمیق تر میزان تعادل یا عدم تعادل چنین ساختاری است. در کشور ایران، شھرستان چابھار طی چند دھه اخیر و متاثر از فرآیندھای تمرکزگرایی جمعیت و فعالیت در اثر نیروھای رانش اقتصادی و سیاسی – برنامه ریزی تبدیل به ایجاد پدیده مرکز- پیرامون شده است و پژوھش در خصوص کم و کیف آمایش صنعت گردشگری شھرستان چابھار از ضرورت ھای پژوھش در حوزه برنامه ریزی آمایش سرزمین به نظر می رسد. روش پژوھش توصیفی-تحلیلی است و برای انجام پژوھش نیز از روش ھای راھبرد استراتژیک SWOT و ھمچنین جھت اولویت بندی راھبرد انتخاب شده از مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP بھره گیری شده است. نتایج نشان دھنده انتخاب راھبرد تھاجمی به عنوان راھبرد منتخب متناسب با شرایط محیطی و انسانی شھرستان چابھار و راھبردھای اقتصادی و زیست محیطی در راھبرد تھاجمی در مدل تحلیل سلسله مراتبی در اولویت قرار گرفتند.

Keywords:

آمایش سرزمین , گردشگری , شهرهای جدید کویری , توسعه