علی منظم اسماعیل پور - دکترای جغرافیا برنامه ریزی روستایی عضو هییت علمی دانشگاه پیام نور
شهین مشرف جوادی - دانشجوی کارنشناسی ارشد جغرافیای شهری

شکل شھر در این مطالعه در دو دسته کلی شھر فشرده و پراکنده بررسی شده که فشردگی شھری در مقابل پراکندگی قرار گرفته است. شھر فشرده به معنای افزایش استفاده از زمین در مطالعات پیشین به وسیله شاخص ھای تراکم، ترکیب کاربری و افزون سازی مشخص شده است. در برخی مطالعات شھر فشرده را پایدارترین فرم و اھداف توسعه پایدار را در فشردگی شھری متجلی می دانند. این مطالعات مزایای فشردگی را قابلیت دسترسی بھتر به تسھیلات، افزایش جذابیت اقتصادی، عدم گسترش افقی و مصون ماندن اراضی با ارزش کشاورزی و زیست محیطی عنوان می کنند. در مقابل پژوھش ھای دیگری توسعه فشرده را دارای مضراتی چون تراکم ھای بالای ساختمانی و کاھش استفاده از نور و ھوا برای ساکنین و افزایش قیمت زمین می دانند. لذا در مورد چگونگی شکل شھر در حصول به اھداف توسعه پایدار تناقضاتی وجود دارد این مقاله با تحلیل و جمع بندی نتایج مطالعات صورت گرفته در طرح جامع شھر دولت آباد در پی پاسخ به این سوال اساسی بوده است که آیا فرم شھر فشرده مطابق با اھداف توسعه در شھر دولت آباد است به منظور پاسخگویی به این سوال فشردگی شھری مشخصا تعریف و در نھایت این نتیجه حاصل شده است که نمی توان به طور مطلق شھر دولت آباد را یک شھر فشرده دانست اما کاھش کاربری اراضی مسکونی در این شھر شان دھنده آن است که افزایش جمعیت در سال 1400 افزایش فشردگی را به دنبال خواھد داشت.

شهر فشرده، پراکندگی، کاربردی اراضی، تراکم