بررسی رابطه خودکارآمدی والدین با رفتارهای سلامت فرزندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی والدین با رفتارهای سلامت فرزندان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه از هنرستان فنی حرفه ای حضرت فاطمه معصومه (س) تایباد (85 نفر) بود که از این جامعه 70 دانش آموز و والدین آنها به روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت اندازه گیری متغیرها، از مقیاس خودکارآمدی شرر (GSES) و پرسشنامه سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد، بین خودکارآمدی والدین با رفتارهای سلامت فرزندان رابطه وجود دارد (p<0.05). همچنین نتایج رگرسیون نشان داد رفتارهای سلامت فرزندان را از روی متغیر خودکارآمدی والدین می توان پیش بینی کرد (p<0.05) و می توان نتیجه گرفت عوامل اجتماعی بسیاری بر پذیرش رفتارهای سلامت نوجوانان اثر می گذارند از جمله داشتن خانواده ای که چنین رفتارهایی را برگزیده اند و به سبب تغییر شیوه زندگیشان مورد حمایت اجتماعی و تشویق قرار گرفته اند. والدین بهترین و قوی ترین الگو برای فرزند خود هستند. فرزندان با والدین خود همانند سازی می کنند.

Keywords:

خودکارآمدی , رفتارهای سلامت , والدین , فرزندان