تاثیر گردشگری بر فرهنگ در مناطق روستایی (نمونه موردی شهرستان شاندیز)

در مقاله حاضر، بر اساس دیدگاه راهبردی و با تاکید بر تجزیه و تحلیل تلفیقی ساختارهای استخراج شده از روش نظریه زمینه ای، به ارایه راهبردهایی در جهت توسعه گردشگری همسو با فرهنگ، در شهرستان شاندیز پرداخته شده است. تجزیه و تحلیل در این پژوهش به دو روش نظریه زمینه ای و تکنیک SWOT صورت گرفته است، که در نهایت از مقایسه دودویی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید به چهار دسته راهبرد دست یافته ایم .نتایج این تحقیق نشان میدهد که شهرستان شاندیز به عنوان یکی از مکان های اصلی استقرار جمعیت و فعالیت های مختلف شناخته شده و تاکید بر ناحیه گردشگری شاندیز به عنوان قابلیت منحصر به فرد توسعه گردشگری ییلاقی کلانشهر مشهد می باشد. حال آنکه همجواری منطقه گردشگری شاندیز در کنار شهر مشهد به عنوان قطب زیارتی کشور، نقش گردشگری این منطقه را پر رنگ تر می کند. لذا با توجه به گسترش گردشگری در طی سال های اخیر، لازم است تدابیری در جهت توسعه گردشگری منطبق بر فرهنگ منطقه اندیشیده شود. در این راستا یکی از اساسی ترین پیشنهادها، انطباق هر چه بیشتر پروژه های گردشگری با فرهنگ بومی منطقه می باشد.

Keywords:

گردشگری , فرهنگ , مشهد , شاندیز