احیاء بافت فرسوده شهری با تمسک به هویت کالبدی بناهای تاریخی در محدوده خیابان صاحب الزمان مشهد

یکی از چالش هایی که شهرهای امروز ایران و به خصوص کلان شهرها با آن دست به گریبانند مسیله بافت فرسوده شهری می باشد. امروزه در برخی از بافت های فرسوده قابلیت ها و پتانسیل هایی نهفته است که می توان بوسیله احیاء آن ها بافت را نیز حیاتی دوباره بخشید و حس تعلق شهروندان به فضای شهری را تقویت کرد. هدف از ارایه این نوشتار بررسی مشکلات و معضلات خیابان جدیدالاحداث صاحب الزمان و ناهمخوانی هویت خیابان با بافت پیرامون و همچنین بررسی بناهای صاحب ارزش موجود در بافت و استفاده از آن ها جهت احیا بافت فرسوده می باشد. همچنین این تحقیق به ارایه راهکار و پیشنهاداتی در جهت برای طراحی بهتر خیابان های جدیدالاحداث می پردازد. شیوه جمع آوری اطلاعات پایه و داده ها، به کمک بهره گیری از روش های تحلیل محتوا و مشاهده و تحلیل گرافیکی صورت پذیرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق با وجود نداشتن مطالعات زمینه در زمان طراحی خیابانهای جدیدالاحداث در بافت قدیم شهرها و بی توجهی مسیولین بر می گردد و با آن گره خورده است. توجه نداشتن به هویت شهری، فرهنگ و دین و مذهب شهروندان و نیاز آن ها سبب بوجود آمدن فضاهای شهری نامناسب و بی-هویت شده است. عناوین اصلی این نوشتار شامل بافت فرسوده ، علل پیدایش، انواع و روش های مداخله ، هویت و ابعاد آن ، و بناهای تاریخی و نوسازی آن ها می باشد.

Keywords:

بافت فرسوده , هویت شهری , احیاء و باززنده سازی , بناهای تاریخی , خیابان صاحب الزمان مشهد