مقایسه پروتکل های مختلف کشف و انتشار اطلاعات در شبکه های حسگر بیسیم

شبکه حسگر بیسیم، یک شبکه بیسیم است که شامل دستگاه هایی مستقل و خود گردان می شود که این دستگاه ها با هدف مانیتور کردن شرایط محیطی یا فیزیکی مکانی که در آن هستند، با هم همکاری دارند و اطلاعات مربوطه را در جهت کسب نتایج مناسب، مورد پردازش قرار می دهند. شبکه های حسگر بیسیم، دارای پروتکل ها و الگوریتم هایی موسوم به پروتکل های کشف و انتشار داده هستند که داده ها و دستورالعمل ها را به مقصد همه گره ها منتشر می کنند و هدف از این انتشار، تنظیم پارامترهای شبکه، بروز رسانی حسگرهای گره ها و توزیع دستورالعمل های مدیریتی برای سایر گره ها است. پروتکل های انتشار دارای قابلیت های خود سازمان دهی هستند؛ زیرا آنها در محیط هایی گسترش یافته اند که مداخله دستی انسان برای برنامه ریزی مجدد گره ها دشوار می باشد. در این مقاله، به صورت خلاصه، مرور و مقایسه ای روی پروتکل های انتشار موجود در شبکه حسگر بیسیم از نقطه نظر هایی نظیر الگوریتم پایه، نوع داده های مورد استفاده، خصوصیات کلی و معماری شبکه صورت گرفته است. پروتکل های بررسی شده عبارتند از: Drip، DIP، DHV، CodeDrip، Deluge، Typhoon،MNP و Di-Drip. هر کدام از این پروتکل ها دارای نقاط ضعف و قوت در مقایسه با یکدیگر می باشند و فقط پروتکل Di-Drip از بسیاری از جنبه ها کامل و سازگار با شبکه حسگر بیسیم می باشد. پروتکل CodeDrip نیز به دلیل استفاده از کدینگ شبکه از لحاظ کارایی نسبت به سایرین، برتری دارد. بسیاری از این پروتکل ها، برای انتشار کد برنامه، پارامترهای پیکربندی ، دستورات و داده های انبوه بسیار مفید هستند.

Keywords:

شبکه حسگر بیسیم , کشف و انتشار داده های توزیع شده , پروتکل انتشار , روش Trickle