محمدامین قسوره - دانشجوی کارشناسی ارشد تونل و فضاهای زیرزمینی، دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژیوفیزیک دانشگاه صنعتی شاهرود
مجید نیکخواه - استادیار، دکترای مکانیک سنگ، عضو هیات علمی، دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژیوفیزیک دانشگاه صنعتی شاهرود
نازبانوفرزانه بهالگردی - استادیار، دکترای مهندسی کامپیوتر، عضو هیات علمی، دانشکده مهندسی، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) مشهد

پروژه های زیرزمینی عموما پروژه های پیچیده با عوامل تاثیرگذار زیاد ازجمله شرایط متغیر و نامطمین زمین هستند؛ بنابراین اتمام پروژه در چارچوب تعیین شده (زمان، هزینه، کیفیت، ایمنی) نیازمند شناخت ریسک ها، آنالیز و نهایتا رتبه بندی جهت پاسخ به آن ها است. شناخت هر چه بیشتر عوامل تاثیرگذار بر روند پروژه می-تواند راه را برای این منظور هموار کند. ساخت تونل ها در فضاهای شهری، به ناچار منجر به حرکت زمین در اطراف آن ها می شود که ممکن است فشارهای محیطی قابل توجهی به علت وقوع احتمالی حوادث یا خسارات مهم روی زیربناهای سطحی یا زیرسطحی، به اندازه نویزها و ارتعاشات، به ویژه در طول پروسه ساخت و حفاری داشته باشد؛ مدیریت ریسک یکی از فازهای مدیریت پروژه بوده و رتبه بندی ریسک های پروژه قسمت کلیدی فاز ارزیابی ریسک در فرآیند مدیریت ریسک های پروژه است. رتبه بندی ریسک های پروژه به صورت های مختلف کمی و کیفی انجام می شوند. روش های مختلف تصمیم گیری چند معیاره، به عنوان رویکردی کمی، به منظور امکان استفاده از آن ها در مسیله رتبه بندی ریسک های پروژه مورداستفاده قرار می گیرد. در این مقاله رتبه بندی ریسک های تونل سازی خط 3 متروی قطار شهری مشهد با استفاده از روش شباهت به گزینه ایده آل (TOPSIS) انجام شد که در نتیجه آن گروه ریسک های اقتصادی به عنوان مهم ترین ریسک و گروه ریسک های اجتماعی به عنوان ریسک کم اهمیت در این رتبه بندی قرار گرفتند.

رتبه بندی، روش های تصمیم گیری چند معیاره، ریسک، TOPSIS