محمدهادی همایون - دانشیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
سیدمحمد مهدی زاده - استادیار گروه علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی
یونس فروزان - دانشجوی دکتری علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی

تغییرشیوه های ارتباطی تغییر جامعه را در پی خواهد داشت. اینترنت از همان آغاز پیدایش، اواخر دهه 1960، ابزاری مفید برای دسترسی به دنیای اطلاعات بوده است. اما در سالیان اخیر کارکرد اینترنت به مثابه ابزاری برای استخراج اطلاعات ودانش جدید به حاشیه رفته است وکارکردهای جدیدی پیدا کرده است، سرگرمی، ارتباط با افراد، خریدو فروش و....در عصر جدید جوامع سنتی (در معنای جدید آن) از قبیل جامعه، انجمن، اتحادیه، محله و.... موضوعیت خود را از دست داده اند. در این عصر افراد در پی آن هستند که هویت خود را به تنهایی و (نه در قالب جامعه) ایجاد کنند. روابط آنها با سایر افراد جامعه بیشتر از آنکه بر نیازهای متقابل طرفین استوار باشد به نیازهای شخصی آنها وابسته است. در جامعه ای فردگرا، خود افراد باید به طور فعال برای ایجا ارتباط و معاشرت با سایرین تلاش کنند. این تلاش آنها برای ایجاد ارتباط در واقع به معنای تلاش برای ایجاد هویت است. هویت، سرچشمه معنا و تجربه برای مردم است. شناسایی و تعریف خویشتن که همواره نوعی برساختن محسوب میشود، هرگز به تمامی از چگونگی شناخته شدن توسط دیگران جدا نیست. فرآیند معناسازی و هویت یابی، براساس یک ویژگی فرهنگی یا مجموعه ی به هم پیوسته ای از ویژگی های فرهنگی صورت می گیرد. از دید جامعه شناسان هویت یابی، فرآیندی است که مدام در معرض بازسازی است و عوامل این بازسازی به لحاظ اجتماعی، تاریخی و فرهنگی متفاوت اند. در این مقاله با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی درصدد بررسی تاثیر فضای مجازی بر هویت مذهبی کاربران می باشیم.

هویت مجازی، تربیت مذهبی، هویت مذهبی، کاربران