نسیبه زارعی منوجان - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز
فرهاد خرمایی - دانشیار دانشگاه شیراز
عظیم رییسی راد - دبیر آموزش و پرورش

پژوهش حاضر به منظور بررسی علل شکل گیری روابط دختر و پسر از دیدگاه دختران نوجوان در سنین 15 تا 18 سالگی انجام شده است.این پژوهش، پژوهشی کیفی از نوع موردی می باشد. نمونه گیری به روش هدفمند از جامعه دختران مقطع متوسطه شهر کرمان انجام شد. برای گردآوری داده ها، دو شیوه مصاحبه نیمه ساختاریافته ) 10 نفر( و بحث در گروه های متمرکز )سه گروه 6 نفره( مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل دادهها، از روش تحلیل چارچوب استفاده گردید. یافته ها نشان داد که دختران نوجوان، علل شکل گیری این روابط را به ویژگی های شخصیتی، عوامل تربیتی و عوامل اجتماعی نسبت دادند. از دیدگاه شرکت کنندگان این عوامل در کیفیت شکل گیری رابطه با دوست غیرهمجنس موثرند که با آموزش به نوجوانان از پیامدهای جبران ناپذیر این نوع روابط کاسته خواهد شد. این امر بایستی در برنامه های مرتبط با سلامت روان نوجوانان مورد توجه ویژه قرار گیرد.

روابط دختران و پسران، دختران نوجوان، پژوهش کیفی