شهناز ملازهی کهن ملک - کارشناسی ارشد زبان و ادبیان عرب، واحد کاشمر، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشمر، ایران

بعضی از ناقدان معاصر- که اندک شباهت لفظی را تا مرز سرقت و اخذ پیش می برند- بیندیشیم، می توانیم نیمی و بیشتر از نیمی تصویرها و خیالهای شاعران ایرانی را گرفته شده از تصویرها و خیالهای شاعران عرب بدانیم؛ زیرا مشابهت به حدی است که قابل انکار نیست. اما اگر به استعارات به کار رفته دقیق شویم، همیشه این احتمال هست که هر دو گروه متاثر از یک تصویر کهنه تری باشند که در دوره قبل، در محیط ادبی ایران و در زبان مردم رایج بوده است و بدینگونه مطرح کردن مساله اخذ و سرقت دور از آگاهی و دور از شناخت هنر است. هم ناقدان امروز و هم ادیبان علمای بلاغت در قدیم، متوجه این نکته بوده اند که اگر دو شاعر در یک اقلیم خاص و در یک زمان معین زندگی کنند حاصل زندگی معنوی و اندیشه و تصویرهای ایشان نزدیک به یکدیگر خواهد بود و در این موضوع در مورد شعر شاعران پارسی زبان و عرب زبان بخوبی مصداق دارد.

شعر، ادب، شاعران عرب فارسی، عهد عباسی