احمد محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین ( باراجین )، ایران

بیمه، بدون شک یکی از دستاوردهای خلاقانه جامعه بشری بمنظور مقابله با رخدادها و حوادث ناگوار است. حوادث طبیعی نظیر آتش سوزی، زلزله ، سیل، طوفان و نیز مصایبی همچون : فوت، بیماری، کهولت، از کار افتادگی و... وقایعی است که از زمان های دور همه انسان ها را مورد تهدید قرارداده است. اندیشه ایجاد تامین درمقابل مخاطرات پیش رو از طریق همیاری و تعاون و راهکارهای از این نوع، ریشه در ادوار تاریخ دارد. پیشرفت های گسترده علمی و تکنولوژیکی عصرجدید نیز اگرچه به انسان کمک نموده است که بعضی از خطرات طبیعی را مهار نماید اما خود، خطرات جدیدی را به همراه داشته که به پوشش های حمایتی خاص نیازمند است. صنعت بیمه در ایران علیرغم اینکه بیش از 7 دهه قدمت دارد و تلاش های زیادی جهت توسعه آن صورت گرفته است، هنوز جایگاه مناسبی ندارد وعرضه گسترده بیمه های عمر بمنظور ارتقاء و بهبود سطح رفاه اجتماعی- آنگونه که شایسته است با توجه به وجود ظرفیت ها و قابلیت های گسترده در کشور، با موانع بسیاری رو برو می باشد. ذکر این نکته قبل از ورود به مباحث اصلی ضروری به نظر می رسدکه عدم توسعه بیمه های عمر و رفع موانع، یک مشکل یک وجهی ویا یک معادله یک مجهوله نیست، عوامل بسیاری در توسعه بیمه های عمر دخالت دارد که ریشه بسیاری از عوامل خارج از صنعت بیمه و برون سازمانی است. برنامه ریزی وسیاستگذاری در این باره در درون صنعت بیمه میسر نیست.

بیمه های جامع عمر، پس انداز، کشور ایران