فرهاد یعقوبی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت دولتی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران
فواد مکوندی - استادیار گروه مدیریت، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، ایران

نیروی انسانی توانمند ، یکی از شاخص های عمده برتری یک سازمان نسبت به سازمان های دیگر است. اولین گام برای توانمندسازی کارکنان ، شناخت عوامل موثر بر آن است. نتایج پژوهش ها نشان می دهند که ساختار سازمانی، مهم ترین عامل موثر بر توانمندسازی کارکنان است، از این رو ، صاحب نظران مدیریت ، ساختار سازمانی را یکی از عوامل مرتبط با توانمندسازی کارکنان می دانند (اسکات ، 1990؛ کانگر و کاننگو1998 ؛ اسپریتزر ،1997) پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تغییر در ابعاد ساختار سازمانی بر ابعاد توانمند سازی نیروی انسانی در شرکت خدمات رفاهی نفت می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارمندان رسمی شرکت خدمات رفاهی نفت (مدیریت عملیات غیر صنعتی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب) بوده که تعداد آنها 450 نفر می باشد .که با استفاده از فرمول کرجسی و مورگان، تعداد 207 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد ساختارسازمانی رابینز(1989) و توانمندسازی کارکنان اسپیرتزر (1995) با توجه به مدل مفهومی اقتباس شده استفاده گردید. داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه های پژوهش با استفاده از تکنیک های آمار توصیفی و استباطی با استفاده از نرم افزار SPSS و همچنین LISREL جهت تحلیل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دهنده آن است که تغییر در ابعاد ساختار سازمانی (رسمیت، پیچیدگی و تمرکز) تاثیر معناداری بر روی ابعاد توانمندسازی(شایستگی، خود تعیینی ،معنی داری،اثرگذاری) نیروی انسانی دارد.

پیچیدگی، رسمیت، تمرکز، ساختار سازمانی، شایستگی، خود تعیینی ،معنی داری، اثرگذاری، توانمندسازی