تاثیر محافظه کاری شرطی در تامین مالی از طریق استقراض یا انتشار سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

بحث محافظه کاری همیشه یکی از مباحث مطرح در حسابداری مالی بوده است. طبق اصل محافظه کاری بایستی درآمد را به حداقل میزان ممکن و هزینه را به حداکثر میزان ممکن شناسایی کرد. یکی از اجزای محافظه کاری، محافظه کاری شرطی است که در این تحقیق به آن پرداخته می شود. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی و تصمیم گیری برای تامین مالی از طریق استقراض سهام است. برای جمع آوری داده های این تحقیق از مطالعات میدانی استفاده شد و اطلاعات 143 شرکت پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 تا 1394 جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از وجود رابطه منفی و معناداری بین محافظه کاری شرطی و تصمیم گیری برای تامین مالی از طریق استقراض در شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران است. همچنین دیگر نتایج تحقیق نشان می دهد که بین محافظه کاری شرطی و تصمیم گیری برای تامین مالی از طریق انتشار سهام رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در کل نتایج تحقیق نشان می دهد که مدیران محافظه کار بیشتر به انتشار سهام برای تامین مالی تمایل دارند.

Keywords:

محافظه کاری , محافظه کاری شرطی , تامین مالی , استقراض , انتشار سهام