بررسی اثر آستانه ای رشد اقتصادی بر محیط زیست در قالب منحنی کوزنتس (بخش های اصلی اقتصاد ایران)

با توجه به رشد اقتصادی، رشد جمعیت و تکنولوژی، گاهی محیط زیست نادیده گرفته می شود. تولید زباله، آلودگی هوا، از بین رفتن تنوع زیستی و ... از پیامدهای ناشی از نادیده گرفتن محیط زیست است. نتایج تحقیقات نشان می دهد ارتباط میان رشد اقتصادی و کیفیت زیست محیطی در یک بستر زمانی بلندمدت می تواند به صورت مستقیم، معکوس و یا ترکیبی از هر دو با شد. تحقیق حاضر به بررسی اثر آستانه ای رشد اقتصادی بر کیفیت محیط زیست بر اساس نظریه ی زیست محیطی کوزنتس در چهار بخش اصلی اقتصاد ایران با استفاده از داده های سری زمانی سال های 1389-1346 و مدل حداقل مربعات می پردازد. منحنی زیست محیطی کوزنتس در واقع بیان کننده ی انتقال یک کشور از فقر به سوی رفاه نسبی روی تغییرات کیفیت محیط زیست می باشد. این رابطه پیش بینی می کند در مسیر توسعه یک کشور همراه با افزایش درآمد ملی ابتدا آلودگی های زیست محیطی افزایش می یابد اما با افزایش درآمد سرانه به میزان کافی، آلودگی ها شروع به کاهش می کند. نتایج نشان دهنده ی برقراری منحنی زیست محیطی کوزنتس در بخش های نفت و صنعت و عکس منحنی زیست محیطی کوزنتس در بخش خدمات، و عدم معناداری این رابطه در بخش کشاورزی بود.

Keywords:

رشد اقتصادی , محیط زیست , بخش های اصلی اقتصاد ایران , اثر آستانه ای , نظریه ی زیست محیطی کوزنتس