داود فیضی - گروه حسابداری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، تبریز
مهدی زینالی - استادیار گروه حسابداری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران، تبریز

ساختار مالی به عنوان یکی از مهمترین پارامترهای موثر بر ارزشگذاری شرکت ها مطرح شده است. انتخاب ساختار مالی به ویژگی ها و پارامترهایی وابسته است. نتایج تحقیقات تجربی نیز بر پارامترهایی مانند: اندازه شرکت، فرصت های رشد و سرمایه گذاری، میزان دارایی ها و نوع صنعت اشاره می کند. از اینرو هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین ساختار مالی، اندازه شرکت و رشد صنعت است. در این پژوهش ساختار مالی با استفاده از دو نسبت حسابداری(نسبت بدهی های کوتاه مدت بر ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و همچنین نسبتبدهی های بلند مدت بر ارزش بازار حقوق صاحبان سهام) اندازه گیری شده است. رشد صنعت با استفاده از سه معیار رشد فروش صنعت، رشد دارایی های صنعت و رشد سود صنعت اندازه گیری شده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از بعد روش شناسی از نوع علی پس از وقوع می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند که با روش نمونه گیری حذف سیستماتیک 105 شرکت در نمونه آماری این پژوهش قرار گرفته اند. دوره زمانی پژوهش سالهای 1388 تا 1394 است. برای آزمون فرضیه های صورت بندی شده از تجزیه و تحلیل رگرسیون بهره گیری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین نسبت بدهی های کوتاه مدت بر ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و رشد فروش ارتباط معکوس و معنی داری وجود دارد و نیز، بین نسبت بدهی های بلند مدت بر ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و رشد فروش ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین، اندازه شرکت بر ارتباط بین نسبت بدهی های بلندمدت بر ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و رشد سود تاثیر معکوس و منفی دارد.

ساختار مالی، اندازه شرکت، رشد صنعت