عباس شراط - گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران / گروه حسابداری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
هوشنگ امیری - گروه حسابداری، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران / گروه حسابداری، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

در ادبیات موضوعی، مفهوم ساختار مالکیت در دو معنی تمرکز و ترکیب بکار رفته است. اصولا در کشورهایی که دارای تمرکز بالای سهام می باشند، ساختار مالکیت به عنوان یک مکانیزم کنترل داخلی با اهمیت که بر ارزش و عملکرد شرکتها تاثیرگذار می باشد، تلقی می شود. تمرکز مالکیت به توزیع مقدار سهام تحت تملک تعداد معینی از افراد، نهادها یا خانواده ها اشاره دارد. به عبارت دیگر، درصد سهامی که به وسیله تعداد معینی از افراد، نهادها و یا خانواده ها نگهداری می شود را تمرکز مالکیت می گویند. ترکیب مالکیت مربوط به حضور و وجود نهادها و یا گروه های معینی از قبیل دولت، سهامداران، به نوع سهامداران اشاره می شود که اگر به درستی این امر مدیریت نگردد ممکن است تاثیر منفی به همراه داشته بشد. تمرکز مالکیت در اختیار سهامداران بزرگ در یک شرکت است.سهامداران بزرگ انگیزه بیشتری برای نظارت بر مدیریت دارند زیرا هزینه های مرتبط با نظارت مدیریت، کمتر از منافع مورد انتظار نگه داشت سهام در شرکت است. به طور تجربی این دیدگاه را با این یافته که دارندگان سهام بیشتر، انگیزه تحمل هزینه های ثابت جمع آوری اطلاعات و دخالت در نظارت مدیریت را دارند، حمایت می کنند.

ساختار،مالکیت،سهام،عملکرد،تاثیر منفی