بررسی موانع درونی توسعه صادرات شرکت پتروشیمی تبریز به روش ارزیابی متوازن

این تحقیق پیمایشی، توصیفی موردی و کاربردی بر آن است تا با ارزیابی توانمندی سازمانی؛ به بررسی جامع موانع درونی توسعه ی صادرات شرکت پتروشیمی تبریز به عنوان متغیر وابسته اقدام نماید. چارچوب کلی تحقیق حاضر در سطح سازمان از روش ارزیابی متوازن می باشد. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش، مصاحبه و پرسش نامه ی محقق ساخته و استاندارد است که برای سنجش اهمیت و وضعیت عوامل درونی تاثیرگذار در صادرات بهره گیری شده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان اداره ی بازرگانی، واحد فروش، مالی- سرمایه گذاری و مدیران ارشد پتروشیمی تبریز است. نمونه ی آماری تحقیق با جامعه ی آماری یکی بوده و از تمام شماری استفاده شده است. پاسخ های پرسش شوندگان در ارزیابی اهمیت و وضعیت موجود عوامل داخلی شامل ابعاد منظر مالی، منظر مشتری، منظر فرایندهای داخلی و منظر یادگیری و رشد، جملگی بیان گر تفاوت و وجود مشکل در سازمان بوده است. بر اساس تحلیل آماری، اولویت موانع درونی توسعه صادرات شرکت به ترتیب وضعیت منظر یادگیری و رشد، وضعیت منظر فرآیندها،وضعیت منظر مشتری و نهایتا وضعیت منظر مالی است. لذا در جهت ارتقای توانمندی صادرات شرکت پتروشیمی تبریز توسعه‎ی دانش و مهارت‎های صادراتی، شناخت مشتریان، شناخت محیط عمومی و برخورداری از سیستم موقر ارتباط با مشتری از ارکان اساسی به شمار می رود.

Keywords:

پتروشیمی تبریز , موانع صادرات , ابزارهای مدیریتی , عوامل داخلی سازمان