عارف فروغی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری

دوره اقتصاد دانش با بکار گیری دانش انگیزه مهمی برای توسعه سازمان ها و ایجاد رقابت در بین سازمان ها به وجود آورده است. امروزه شاهد رشد و اهمیت سرمایه فکری در سازمان ها هستیم سرمایه فکری دارایی نامشهود سازمانی است که به سه جزء طبقه بندی می شود: سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری سرمایه انسانی نشان دهنده دانش افراد یک سازمان است و به عنوان دانش ترکیبی، مهارت، تجربه و توانایی تک تک افراد سازمان تعریف می شود. سرمایه ساختاری شامل همه ذخایر غیر انسانی دانش در سازمان میشود که از افراد درون سازمان مجزا می باشند. سرمایه مشتری ارزشی است که مشتریان سازمان برای سازمان قایل اند و در نتیجه ارتباط بین سازمان ومشتریانش شکل می گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مفاهیم سرمایه فکری و مولفه های آن (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه مشتری). اهمیت و ضرورت آن در سازمان و نیز الگوهای اندازه گیری آن در سازمان می باشد. اندازه گیری سرمایه فکری در سازمان به منظور مقایسه سازمان های مختلف، تعیین ارزش واقعی آنها و حتی بهبود کنترل آنها ضروری می باشد.

سرمایه فکری، سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه مشتری، دارایی های نامشهود