حسابداری سرقفلی تحت استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی

در سال 2005 استاندادرهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS ) به منظور حسابداری سرقفلی جایگزین شده از روش دو مولفه ای به همراه روش تک مولفه ای استفاده کرد (برای نمونه؛ استهلاک سرقفلی به همراه کاهش ارزش افزوده در زمان مورد نیاز). از زمان یافته های حاصل از بازبینی و ارزیابی سیستم IFRS3 با کاربرد چندین ماهه، تمایلات مجدد به این مسیله وجود داشته است. در این مطالعه یک روش تیوری از حسابداری اولیه و ثاتویه برای سرقفلی را بررسی می کند که برای ارزیابی رابطه راه حل های مختلف در زمینه های استاندارد و تعیین آن در این حوزه قابل استفاده و سودمند می باشد. این تحقیق نشان می دهد که روش تک موردی زیان جاری، یک سرمایه ثابت را ابجاد مب کند که از محاسبه سرقفلی در قبال زیان محافظت می کند. این سرمایه ثابت در نتیجه هر دو مورد از سرقفلی ایجاد شده و ارزش منصفانه موجودی های بدهی و دارایی هایی ایجاد و حاصل می شود که در صورت وضعیت مالی سازماندهی نشده اند. ارزیابی زیان، زیان اقتصادی را بطور حقیقی اظهار نمی کند و به صورت یک شاخص ضعیف از معایب و موفقیت های کسب سود به کار می رود. بر اساس نتایج تحقیق، روش آزمون تغییرات زیان را به گونه ای مطرح می کند که معیار و ضوابط مشخص مشابه و یکسانی در تشخیص اولیه به کار گرفته شوند. در نتیجه ارایه سرقفلی بر مبنای اظهاریه ی وضعیت مالی و تاثیرات آن در سرقفلی به عنوان یک شاخص اصلاح داد می شود.

Keywords:

سرقفلی , زیان , دارایی های نامحسوس , کسب سود , مجموعه های تجاری