بررسی الگوی پراکنش گیاهان جنگل های زاگرس میانی و استفاده از آن در راستای توسعه پایدار

یکی از مولفه های اصلی ساختار توده جنگلی، نظم مکانی و موقعیت درختان در کنار یکدیگر است. الگوی مکانی تودهها با اندازه گیری و تعیین موقعیت درختان در توده ها و با وارد کردن آنها در چهارچوبهای تحلیلی، اندازهگیری میشود. هدف از این تحقیق بررسی الگوی پراکنش گیاهان جنگلهای زاگرس میانی (شهرستان سرپل ذهاب در استان کرمانشاه) و استفاده از آن در راستای توسعه پایدار است. به این منظور جنگلهای حدفاصل شهرستانهای کرندغرب و سرپلذهاب انتخاب گردید. تعداد 96 قطعهنمونه دایرهای شکل ده آری 1000) متر مربعی دایرهای) به الگوی آماربرداری منظم تصادفی و در شبکه آماربرداری با ابعاد 100*100 متر پیاده و در هر قطعه نمونه تعداد درختان ثبت شد، سپس در هر قطعه نمونه دایرهای یک پلات 5*5 متر 25) مترمربع) برای بررسی درختچهها و یک پلات 1*1 متر (یک مترمربع) برای بررسی پوشش علفی برداشت شد و تعداد درختچهها و تعداد گیاهان علفی به تفکیک گونه ثبت گردید و دادهها با استفاده از نرمافزارهای Ecological Methodology و Excel تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مقدار شاخص نسبت واریانس به میانگین در لایه درختی، درختچهای و علفی به ترتیب 4/74، 8/35 و 11/67 است، در مورد شاخص موریسیتا، این مقادیر به ترتیب 1/11، 1/4 و 1/161 بدست آمد و نتایج فوق نشان دهنده الگوی پراکنش کپهای در مورد درختان و درختچهها و پوشش علفی است. نتایج نشان داد که الگوی پراکنش گیاهان در منطقه فوق کپهای تر است.

Keywords:

کپه ای , نسبت واریانس به میانگین , موریسیتا , سرپل ذهاب , زاگرس