اثرات برهم کنش نیکل، ژیبرلین و آسکوربیک اسید بر جوانه زنی بذر و فعالیت آنزیم اوره آز در گیاه سویاGlycine max L.

در پژوهش حاضر، اثرات تنش نیکل (Ni) و برهمکنش متقابل آن با ژیبرلین (GA3) و آسکوربیک اسید (AsA) در گیاه سویا (Glycine max L. cv. Union × Elf) بر روی جوانه زنی بذر و تغییرات برخی فرآیندهای فیزیولوژیکی در دانه های در حال جوانه زنی در مقاطع زمانی 12، 36 و 60 ساعت پس از آبگیری ارزیابی شده است. بر اساس نتایج حاصل، با افزایش غلظت نیکل در محیط کشت، درصد جوانه زنی بذرهای سویا کاهش پیدا میکند. ژیبرلین یا آسکوربیک اسید به صورت جداگانه و بویژه درتیمارهای متقابل موجب افزایش درصد جوانه زنی بذر و رشد دانه رستها تحت تنش نیکل می شوند. اگر چه در هر سه مرحله زمانی مورد بررسی 12)، 36 و 60 ساعت پس از آبگیری )، غلظت 0/025 میلی مولار نیکل موجب افزایش فعالیت آنزیم اوره آز نسبت به شاهد میشود، ولی غلظت های بالاتر نیکل بر فعالیت این آنزیم اثر بازدارندگی دارند. برهم کنش متقابل AsA و GA3 ضمن کاستن از مقدار نیکل در دانههای در حال جوانهزنی، موجبات افزایش فعالیت آنزیم اورهآز را در تیمارهای نیکل فراهم آورده اند.

Keywords:

نیکل , ژیبرلین , آسکوربیک اسید , گیاه سویا (Glycine max L.) , جوانه زنی