تاثیرکود ورمی کمپوست و پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم در منطقه خرم آباد

به منظور بررسی تاثیر پلیمر سوپر جاذب و کود ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 94 - 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد اجرا گردید. عامل پلیمر سوپرجاذب) S( در 4 سطح شامل تیمارهای 1S )بدون مصرف سوپر جاذب )شاهد(، 2S)مصرف 50 کیلوگرم در هکتار پلیمرسوپر جاذب(، 3S ) مصرف 100 کیلوگرم در هکتار پلیمرسوپر جاذب(، 4S) مصرف 150 کیلوگرم در هکتار پلیمرسوپر جاذب( و عامل کود ورمی کمپوست) V( در 3 سطح شامل تیمارهای: 1V ( بدون مصرف ورمی کمپوست )شاهد(، 2V ) مصرف 6 تن در هکتار ورمی کمپوست(، 3V)مصرف 12 تن در هکتار ورمی کمپوست( بهعنوان فاکتورهای آزمایش بودند. در این پژوهش تیمار مصرف 150 کیلوگرم در هکتار سوپر جاذب بیش از سایر تیمارهای مصرف سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد موثر بود و در بین تیمار های ورمی کمپوست نیز مصرف 12 تن در هکتار ورمی کمپوست باعث افزایش عملکرد نسبت به تیمار شاهد شد. بین عملکرد دانه با ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه همبستگی مثبت و معنیداری وجود داشت

Keywords:

سوپر جاذب , ورمی کمپوست , گندم , عملکرد , اجزای عملکرد