بهنام عمرانی - عضو هیات علمی گروه کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

جنگلها به عنوان یکی از مهمترین منابع طبیعی تجدید شونده از اصلی ترین و باارزش ترین سرمایههای ملی کشور هستند که نقش مهمی در استمرار حیات، حفظ و پایداری زیستبومها، ایجاد توازن و توسعه پایدار زیست محیطی، حفظ تنوع زیستی، تامین بستر فعالیتهای صنعتی، کشاورزی و اشتغال زایی، کنترل آبهای سطحی و تغذیه سفره آبهای زیرزمینی، جلوگیری از فرسایشی و حفظ تولید خاک، ایجاد تفرجگاه، تعدیل آب وهوا، تولید چوب و کاغذ و مواد دارویی و صنعتی و طبیعت گردی ایفا می نمایند. بنابراین جنگلکاری و حفاظت از جنگلها یکی از مهمترین جنبههای مدیریت و توسعه پایدار می باشد. با توجه به ضرورت حفاظت از جنگلها، اصلاح و احیاء کاربریهای جنگلی جزو اولویتهای مدیریت پایدار محسوب گردیده و در همین راستا استفاده از روشهای بهینه سازی کاشت با انتخاب گونه های مقاوم با شرایط اقلیمی و منطبق با وضعیت آب وهوایی حاکم بر منطقه، بهره گیری از روشی - های نوین حفاظت و نگهداری از مراتع جنگلی، افزایش وسعت جنگلها، ممانعت از تبدیل جنگل به اراضی کشاورزی، جلوگیری از بهره برداری بی رویه و نگهداری بهینه با رعایت اصول جنگلداری نقش موثری در حفظ سرانه فضای جنگلی کشور خواهد داشت. اجرای طرحهای توسعه جنگل و طرحهای حفظ عرصههای جنگلی و احیا مناطق از بین رفته نوعی مدیریت استراتژیک و حساسی در پیشبرد اهداف مدیریت توسعه پایدار می باشد، بر این اساسی پیشنهاد میگردد طرحهای جنگلکاری و حفاظت منابع جنگلی جهت مدیریت بهینه منابع طبیعی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد

توسعه پایدار، جنگلداری، سرمایه ملی، منابع طبیعی