بیماری زوال بلوط و اهمیت آن

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,224

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARASBARAN01_069

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

Abstract:

وسعت جنگلهای ارسباران قبل از دخالت انسان 1350000 هکتار بوده ولی در حال حاضر به 120000 هکتار رسیده است. گونه - های بلوط، ممرز، افرا و گیلاس وحشی از گونه های غالب جنگل های ارسباران هستند. گونه های بلوط رایج در منطقه ارسباران شامل بلوط سیاه یا اوری (QuercuSImaCranthera) و بلوط --.Q. petraea) Aio)می باشند. بلوط سفید در ارتفاع پایین تر از 1650 متر رشد می کند. بلوط سیاه مخصوصی ارتفاعات زیاد و مرزهای فوقانی جنگلهای خزر است که در بسیاری از جنگلهای شمالی و شمال غرب کشور از ارسباران تا گرگان دیده می شود. بطور کلی اوری از ارتفاع 1800 (دره زرین گل گرگان) تا 2400 متری از سطح دریا (در کلاردشت و پل زنگوله) دیده می شود. بیماری زوال ابتدا به صورت مرگ انفرادی یا تک گیر درختان در یک عرصه قابل مشاهده می باشد که پس از ظهور علایم زوال و خشکیدگی، بیماری به صورت اپیدمی در محدوه وسیعی از جنگل گسترش مییابد. درختان آلوده در یک محدوده زمانی 3 الی 5 ساله به طور کامل خشک می شوند. بر اساس تیوری مانیون ( Manion 1991) عوامل مختلفی در زوال و نابودی درختان بلوط نقش دارند که این عوامل به سه دسته 1- عومل مستعد کننده (prediSDOSing)، 2- عوامل تحریک کننده (Inciting)، 3- عوامل کمک کننده و موثر (COntributing) تقسیم می شوند. شیوع بیماری زوال بلوط در ایران برای اولین بار در سال 1387 از جنگل های استان ایلام گزارش گردید و از آن تاریخ تا به امروز این بیماری از استان های لرستان، فارسی و کهکیلویه و بویر احمد از روی بلوط و از استان گرگان روی درختان آزاد و بلند مازو گزارش گردیده است و عامل آن قارچ BiSCOgniauXial mediterranea از خانواده Xylariaceae معرفی گردیده است. بیماری نوظهور زوال بلوط یک تهدید جدی برای گونه های بلوط در جنگلهای بلوط ایران به شمار میرود. بررسیهای مقدماتی انجام گرفته در ایران گونه BiSCOgniauXia mediterTanea را به عنوان عامل بیماری معرفی کرده است. قاسمی و همکاران در سال 1395 با بررسی هایی که در جنگل های بلوط ارسباران انجام دادند عامل بیماری پوسیدگی ذغالی بلوط ( BiSCOgniauXia mediterranea) را با استفاده از آغازگرهای اختصاصی و بررسی ویژگی های مورفولوژیکی در این منطقه ردیابی کردند و بیماری زایی عامل بیماری را در شرایط گلخانه اثبات کردند. با این وجود اطلاعاتی در زمینه احتمال شیوع بیماری در مناطق جنگلی ایران مخصوصا جنگلهای ارسباران و در دسترسی نمیباشد و در عین حال پراکنشی، دامنه میزبانی و روشی های انتشار و انتقال عامل بیماری در مناطق آلوده ناشناخته باقی مانده است. عامل بیماری باعث ایجاد زخمهای نکروتیک روی ساقه، شاخه و تنه اصلی بلوط می شود که تحت عنوان بیماری ذغالی شناخته شده است

Authors

سعید قاسمی اسفهلان

دانشجوی دکتری بیماری شناسی گیاهی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان.

مهدی ارزنلو

دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز.

رقیه همتی

دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان