معرفی ارقام یونجه (Medicago Sativa) مقاوم به خشکی برای احیاء مراتع آسیب دیده منطقه ارسباران

امروزه با افزایش سریع جمعیت و نیاز به مواد پروتیینی و لبنی، بهره برداری از مراتع افزایش یافته است. از طرفی بدلیل خشکی و خشکسالی، مراتع کشور از جمله ارسباران از نظر سطح تولید روند نزولی را طی می کند. برای مقابله با این بحران ها میتوان کشت گیاهانی از تیره لگومها نظیر یونجه را توصیه نمود که حداکثر بهرهوری از آب را دارا است. این گیاهان در تولید علوفه، کاهش فرسایش خاک، تثبیت نیتروژن جوی، اصلاح ساختمان خاک، نگهداری آب قابل دسترسی و کنترل علفهای هرز نقش بسزایی دارند. یونجه (MedicagO SatiVa) مهمترین گیاه علوفهای شناخته شده و مورد پسند برای زارعین و دامداران میباشد. با دستیابی به ارقام پرمحصول، سازگار و متحمل به خشکی یونجه می توان کشت آنها را در عرصه های مرتعی و جنگلی بویژه مناطق تخریب شده توسعه داد و بدین طریق در کنار افزایش میزان تولید علوفه، میتوان در حفظ منابع طبیعی کشور اعم از آب و خاک، مرتع، جنگل و ... گامهای مثبتی را برداشت. در اجرای این پژوهشی، 42 اکوتیپ یونجه از بخشی بانک ژن موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع به همراه 7 اکوتیپ یونجه محلی از نقاط مختلف استان آذربایجان شرقی به عنوان شاهدهای محلی (جمعا 49 اکوتیپ) مورد بررسی قرار گرفتند. در نیمه اول فروردین بستر کشت با عملیات شخم و دیسک آماده گردید. پس از کاشت کلی طرح جهت جوانهزنی بذور به طور یکسان آبیاری شدند. بعد از جوانه زنی هیچگونه آبیاری صورت نگرفت. پس از دو سال یادداشت برداری از صفات عملکرد علوفه خشک، ارتفاع بوته، قدرت رشد، تاریخ گلدهی، نسبت برگ به ساقه و صفات کیفی ارقام پرمحصولی، سازگار و متحمل به خشکی خرم اباد و فریدن به ترتیب با میانگین عملکرد 8/74 و 7/26 تن در هکتار معرفی شدند

Keywords:

یونجه , خشکی , مراتع , ارسباران