ناهید پیرهادی تواندشتی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تربیت مدرس
سهراب سنجابی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه تربیت مدرس

در این تحقیق برای افزایش قابلیت مقاومت به خوردگی این الیاژ ها از نانوپوشش های پایه سیلیکا استفاده شد. این پوشش های هیبریدی الی - معدنی، با استفاده از پیش ماده های آلکوکسیدی tetraethoxysilane (TEOS) glycidoxypropyltrimethoxysilane(GPTMS) 3 و به کمک فرایند سل - ژل ایجاد شدند. به منظور بهبود خواص حفاظتی این پوشش ها و ایجاد قابلیت حفاظت بلند مدت، بازدارنده خوردگی (نیترات سریم) در مرحله هیدرولیز وارد محلول سل گردید. پوشش دهی نمونه های آلومینیومی از طریق غوطه ور کردن نمونه ها در سل حاصل انجام پذیرفت. پوشش های تهیه شده با استفاده از آنالیزهای ریزساختاری میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آزمون طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیای (EIS) و بررسی های پتانسیودینامیک (PDS) مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از بازدارنده نیترات سریم در این پوشش ها علاوه برافزایش مقاومت به خوردگی ، با ایجاد قابلیت خودترمیم کنندگی در پوشش، خواص حفاظتی آن را به صورت بلندمدت بهبود بخشیده است.

پوشش هیبریدی نانوساختار، سل - ژل ، بازدارنده خوردگی ، آزمون خوردگی