اثرات نسبت کربن به نیتروژن در استخرهای متراکم کپور ماهیان پرورشی بر برخی فراسنجه های کیفی آب

هدف اصلی این مطالعه بررسی اثرات نسبت کربن به نیتروژن در استخرهای متراکم کپور ماهیان پرورشی بر برخی فراسنجه های کیفی آب می باشد. بدین منظور نسبت کربن به نیتروژن در دو تیمار آزمایشی با افزودن نشاسته ذرت به 15 و 20 رسانده شد. اما تیمار شاهد بدون اضافه کردن کربوهیدرات نسبت کربن به نیتروژن 10 داشت. هر تیمار در غالب سه تکرار در مخازن و نیرو به حجم 1500 لیتر آب راه اندازی شد. بچه ماهی انگشت قد کپور معمولی (Cyprinus carpio) فیتوفاگ (Hypophthalmichthys molitrix) و بیگ هد (Aristichtys nobilis) با میانگین وزنی به ترتیب 40/0±49/74، 0/39±34/75 و 11/1±33/35 گرم با یکدیگر به تعداد 22 قطعه ماهی که شامل 14 قطعه کپور و 6 قطعه فیتوفاگ و 2 قطعه سرگنده بود ذخیره سازی شدند. در طول دوره دمای آب از 26 درجه سانتیگراد به 16 درجه سانتی گراد افت کرد. غلظت نیتروژن آمونیاکی (TAN) و نیتریت و فسفات در تیمارهای C/N15 و 20 کمتر از تیمار شاهد بود (P≤05/0) اما اختلافی بین غلظت نیترات تیمار شاهد با دیگر تیمارها مشاهده نشد (P> 05/0). مطالعه حاضر نشان داد با افزایش نسبت کربن به نیتروژن می توان کیفیت آب استخرهای پرورش توام کپور ماهیان را افزایش داد.

Keywords:

بیوفلوک , کپورماهیان , آمونیاک , نیتریت , نیترات