محمد محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد و شهریار گروه مشاوران جوان شهرداری مشهد
اکبر شاهسوند - دانشیار گروه مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد

فرآیندهای آمینی یکی از رایج ترین فرآیندهای شرینی سازی است که با استفاده که با استفاده از جذب شیمیایی توسط آلکانول آمین ها گازهای کربن دی اکسید و هیدروژن سولفید را از گاز جدا می سازد. در سال های اخیر استفاده از فعال کننده های آمینی که سبب ارتقاء خواص و ویژگی های محلول های آمینی متفاوت می شود، گسترش یافته است. متیل دی اتانول آمین یکی از پر کاربردترین آمین ها می باشد که علی رغم فواید بسیار زیاد، قابلیت پایینی در جذب دی اکسید کربن دارد. در این تحقیق با مطالعه بر روی واحد تصفیه گاز ترش پالایشگاه خانگیران و استفاده از نرم افزار شبیه ساز Aspen Hysys نسخه 8/6، حلالی جدید جهت استفاده در این واحد معرفی شده است. در این حلال، پیپرازین به عنوان فعال کننده در مخلوط با متیل دی اتانول آمین به عنوان حلال برتر جهت افزایش جذب CO2 از گاز ترش انتخاب شده است که شامل مخلوطی از 44% وزنی متیل دی اتانول آمین و 0/3 % وزنی پیپرازین در محیط آبی می باشد. با جایگزینی این حلال در واحد تصفیه گاز ضمن کاهش دبی آمنی مورد نیاز از 360 به 349m3/hr، افزایش ارزش حرارتی گاز شیرین تولید شده ( با کاهش میزان CO2 در گاز شیرین از 0/6 به 0/2، مولی) و کاهش مصرف انرژی در واحد را به همراه داشته است. از طرفی با تغییر حلال فعلی به حلال جدید پیشنهادی غلظت H2S در گاز اسیدی از 34/33 به 32/28% مولی خواهد رسید.

شبیه سازی، گاز ترش، فعال کننده، پیپرازین، خانگیران