زهرا ریگی - پژوهشگر و صنعتگر صنایع دستی

زیبایی و هنر جزو لاینفک زندگی بشر بوده است،میل به زیبایی ها از اقوام بدوی بشر تاکنون هنرهای خاص خود را در سراسر گیتی بوجود آورده است. اقوام بدوی بشر از ابتدا تا به امروز در جستجوی یک زندگی آرام و بهتر ویا فرار از شرایط جوی نامناسب مانند خشکسالی ها، سیل، ویا جنگ ها در حال کوچ به مناطق مختلف گیتی بوده اند که گویش، هنر و فرهنگ خود را به عنوان سند هویتی خود همیشه به همراه برده اند. از زمانی که انسان ها توانستند با استفاده از گیاهان و حیوانات به زندگی و معاش خود سروسامان دهند به فکر استفاده از پوست، پشم و الیاف تولید شده از گیاهان و حشراتی همچون کرم ابریشم برای پوشش و محافظت خود در برابر سرما وگرما شدند، که بکار گیری الیاف طبیعی برای تولید و بافت پارچه جزو بزرگترین دستاوردهای بشر بدوی بوده است. عموما پارچه های بافته شده که با ابتدایی ترین ابزار و روش ها بافته می شد بسیار ساده، با تارو پودی عمودی افقی بودند، از آنجایی که این پارچه ها بسیار ظریف بوده و نسبت به شرایط محیطی و زیستی بالا کم دوام بودند بر این باور شدند که می توان با استفاده از روش های مختلف سوزن دوزی در بخش هایی از لباس که بیشتر در معرض فرسایش است استحکام بیشتری به آن بدهند.چراکه تارهای عمودی و افقی پارچه دوباره با رنگ های زیبا و نقوشی که عمدتا الهام گرفته از طبیعت پیرامون، عقاید واسطوره ها ی آنان بود مزین شده و دوخته می شد، پس می توان گفت که درگذشته بیشتر به عنوان یک ضرورت از سوزن دوزی ها استفاده می شده است این درحالی است که امروزه صرفا برای تزیین البسه و سایر محصولات همچون کوسن،آباژور،روتختی،رومیزی و . . . استفاده می شود. سوزن دوزی هنری بدوی بوده است که در بیشتر نقاط دنیا با تکنیک ها، رنگ بندی، ابزار و نقوش خاص هر منطقه رایج بوده است،کشورهای همچون مکزیک، آمریکای شمالی، چین، هند، روسیه، اوکراین، پاکستان، برزیل، آلاسکا دراین مقاله تلاش شده تا سوزن دوزی های سایر ملل وشباهت آنها از نظر تکنیک، نقوش ، رنگ و ابزار با سوزن دوزی های رایج ایرانی بویژه بلوچ دوزی بررسی شوند

سوزن دوزی بلوچ Soozan duozi Baluoch، پرکار porkar، نقوش چاپی Noquosh Chapi، بلوچ و بلوچستان Baluoch va Baluochestan