بهزاد تاتی - دانشجوی ارشد گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فاوا، دانشگاه جامع امام حسین(ع) ، تهران، ایران
مهدی نقوی - استادیار گروه مهندسی کامپیوتر، دانشگاه جامع امام حسین(ع) ، تهران، ایران

رایانش ابر به عنوان بستری جهت انجام محاسبات و ذخیره سازی اطلاعات انواع کاربران، علاوه بر سهولت دسترسی و ارایه خدمات در سطح بالا و کاهش هزینه ها و صرفه جویی زیاد در منابع، قابلیت اطمینان بالایی را فراهم می نماید. از آنجایی که در رایانش ابری، محاسبات در سرورهای ابر متمرکز است، احتمال وقوع خطاها افزایش پیدا می کند. در نتیجه میزان قابلیت اطمینان که یکی از مهم ترین چالش ها در رایانش ابری است، کاهش می یابد. اگر مدل های تحمل پذیر خطا در رایانش ابری به کار گرفته نشود خسارت های جبران ناپذیری به بار خواهد آمد. یک روش برای دستیابی به قابلیت اطمینان بالا، استفاده از روش های تحمل پذیر خطا است. روش های تحمل پذیر خطا با دو رویکرد پیش بینی خرابی های احتمالی و انجام اقدامات اصلاحی از بروز خطا جلوگیری کرده و یا در صورت رخ دادن خرابی با مدیریت و کنترل، تاثیر خرابی بر روی سیستم را به حداقل می رسانند. در این مقاله تحمل پذیری خطا در رایانش ابری بی درنگ، به هم پیوسته و با منابع اختیاری مورد بررسی و تحلیل قرارگرفته است.

رایانش ابری، تحمل پذیری خطا در رایانش ابری، رایانش ابری بی درنگ، رایانش ابری به هم پیوسته، رایانش ابری با منابع اختیاری