میلاد یزدخواستی - گروه مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
مهدی صالحی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
حمیدرضا عابدی - دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
سیدحسین رضوی - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران

هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسه ای مقاومت خوردگی لایه های سطحی نیتریدی و نیتریدی - اکسیدی تشکیل شده در اتمسفر پلاسمایی می باشد. برای این منظور ابتدا نمونه ها در اتمسفر حاوی (فرمول در متن اصلی مقاله) ودمای 450C و زمان 5 ساعت تحت عملیات نیتروژن دهی پلاسمایی قرار گرفتند. جهت بررسی تأثیر عملیات اکسیداسیون پلاسمایی بررفتار خوردگی ، نمونه ها به مدت 15، 30، و 60 دقیقه در دمای 450C در معرض اتمسفر با ترکیب (فرمول در متن اصلی مقاله) قرار گرفتند. به کمک ازمایش های XRD، پلاریزاسیون تافل و متالوگرافی، نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. بررسی نتایج نشان داد که ضخامت لایه نیتریدی در نمونه های اکسیداسیون شده به علت تجزیه لایه نیتریدی در حین تشکیل لایه اکسیدی، کاهش می یابد بر روی نمونه هایی که به مدت 15 و 30 دقیقه در تماس با اتمسفر اکسیدی بوده صرفا فاز مگنتیت تشکیل شده، در حالیکه در نمونه ای که به مدت 60 دقیقه در تماس با اتمسفر اکسید کننده بوند. لایه اکسیدی تشکیل شده شامل فازهای Fe2O3,Fe3O4 می باشد. نتایج نشان داد که مقاومت خوردگی کلیه نمونه هاایی که تحت عملیات دوتایی نیتراسیون - اکسیداسیون پلاسمایی قرار گرفته اند، بیشتر از نمونه هایی است که فقط عملیات نیتراسیون پلاسمایی روی انهها صورت گرفته است. کمترین سرعت خوردگی مربوط به نمونه ای است که به مدت 30 دقیقه تحت عملیات اکسیداسیون قرار گرفته است.

نیتروژن دهی پلاسمایی، اکسیداسیون پلاسمایی، عملیات دوتایی، مقاومت خوردگی، فولاد AISI 316