الناز کاریزی - گروه کامپیوتر ، دانشکده فنی و مهندسی، واحد مرودشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، فارس ، ایران
فرزاد پیروی - استادیار گروه کامپیوتر، دانشگاه مرودشت، فارس، ایران

در سال های اخیر شاهد ظهور تکنولوژی هایی همچون محیط های هوشمند و تکنیک های داده کاوی هستیم که باعث ایجاد رفاه و آسایش برای افراد مسن گردیده است که با توجه به ظهور تکنیک های داده کاوی، امکان تبدیل اطلاعات مفید از داده های جمع آوری شده توسط سنسورها به اطلاعات مفید وجود دارد. در مطالعه حاضر برای تحقق این امر از تکنیک خوشه بندی استفاده شده است و در ادامه این خوشه بندی، در هر خوشه برای مدیریت کاربران خانه هوشمند، از الگوریتم تخصیص پرستار به کاربران خانه هوشمند استفاده شده است. از طرفی چون خوشه بندی و تخصیص منابع جزء مسایل پیچیده محسوب می شود، برای حل آن از الگوریتم های بهینه سازی بهره گرفته شده تا جداسازی و تفکیک بهتری برای ایجاد الگویی مناسب در طراحی خانه های هوشمند، انجام شود. در این مطالعه از الگوریتم جغرافیای زیستی بهبود یافته جهت خوشه بندی استفاده شده و با الگوریتم جغرافیای زیستی، الگوریتم ژنتیک، الگوریتم ازدحام ذرات و مدل ساده خوشه بندی K-means به مقایسه نتایج میپردازیم، سپس از الگوریتم بهینه سازی شبیه سازی تبرید جهت مدیریت پرستاران استفاده شده است. نتایج پیاده سازی نشان می دهد که الگوریتم جغرافیای زیستی بهبود یافته نسبت به روشهای دیگر، نتایج بهتری برای خوشه بندی بدست آورده است، این مهم به علت این است که روش پیشنهادی توانایی فرار از دام بهینه محلی را دارد، که منجر به تخصیص بهتر فعالیت ها به پرستاران باتوجه به روش شبیه سازی تبرید شده است.

کاربران خانه ی هوشمند، الگوریتم های بهینه سازی، مدیریت کاربران خانه هوشمند