ارزیابی و مدل سازی فرآیند تصمیم گیری برای اعتماد به کسب وکار الکترونیکی مبتنی بر کاربرد الگوریتم های یادگیری ماشین

تصمیم گیری برای اعتماد در محیط تجارت الکترونیکی ، با عناصر دیگری مانند امنیت ، ریسک ، وفاداری و شهرت مرتبط می باشد. چرخه حیات اعتماد الکترونیکی در معاملات انلاین نوع B2C دارای مراحل چندگانه می باشد . مرحله آغازین آن از ناآگاهی کامل خریدار آنلاین به فروشنده انلاین شروع ، شکل گیری ، تداوم ، بازسازی و نهایتا ذخیره یا از بین می رود. از آنجا که بدست آورن اعتماد مقوله ایی دشوار و پیچیده می باشد. لذا راه حلها ، روشها و مدلهای زیادی برای ایجاد ، بقاء ، اندازه گیری ، افزایش و جلوگیری از بین رفتن آن ارایه گردیده است. یکی از راه حل هایی که برای تعیین میزان اعتماد در B2C از دیرباز مورد استفاده قرار گرفته است، توجه به گذشته و یا پیشینه طرف معامله خریدار انلاین ( مشتری ) به فروشنده انلاین (شرکت و یا بنگاه اقتصادی ) است تا قابل اعتماد بودن آن مشخص شود. در این مقاله سعی بر آن داریم تا با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین، تصمیم گیری درباره گذشته و پیشینه فرد، شرکت و یا بنگاه اقتصادی و میزان اعتماد به کسب وکار الکترونیکی را تحلیل کرده و متغیرهای ضروری و تاثیرگذار در تصمیم گیری را شناسایی و بررسی کنیم. نتایج بررسی مورد کاربردی نشان می دهد که فاکتورهای شرکتی و مدل کسب وکار بیشترین تاثیر را بر تصمیم گیری مشتریان در اعتماد یا عدم اعتماد به کسب وکار الکترونیک را دارد

Keywords:

اعتماد الکترونیکی , تجارت الکترونیکی , تصمیم گیری , ارزیابی , مدل سازی , الگوریتم یادگیری ماشین