لیلا خلوتی
رضا جاویدان

رشد روز افزون استفاده از ارتباطات بیسیم و الکترونیک سبب توسعه شبکه هایی موسوم به شبکه های حسگر بدن بیسیم شده است. این شبکه ها نوع خاصی از شبکه های حسگر بیسیم می باشند که به جمع آوری و انتقال اطلاعات مرتبط با بدن کاربران می پردازند. از جمله کاربردهای این شبکه ها در زمینه ی نظارت بر سلامت بیماران از راه دور می باشد که این موضوع چالش هایی را در زمینه هایی نظیر انرژی، امنیت، توانایی برقراری ارتباط با فناوری های مختلف و نیز ذخیره سازی حجم عظیم داده های تولید شده برای این نوع شبکه ها فراهم می کند. این مقاله نشان می دهد که چگونه بکارگیری مدل ارتباطی محتوی-محور شبکه های مبتنی بر نام و نیز محاسبات مه می توانند در رفع این چالش ها موثر واقع شوند. بعلاوه، در این مقاله مدل چهار لایه ای بر پایه ی شبکه های حسگر بدن بیسیم، شبکه های مبتنی بر نام و محاسبات مه، جهت انجام پروسه ی درمان از راه دور مطرح شده است.

شبکه حسگر بدن، محاسبات مه، شبکه مبتنی بر نام، درمان از راه دور