مسعود اعتمادی
مجید ناصحی
سیدعلی پویان

مقاله حاضر براساس تجربیات گروه نویسندگان در استقرار نظام خودارزیابی در شرکت های برق منطقه ای شکل گرفته است . بخش اول پس از مرور فشرده مفاهیم و تعاریف اولیه خودارزیابی و مدل EFQM، به تشریح روش های متداول سازماندهی و استقرار نظام خودارزیابی پرداخته است. در این بخش پس از تحلیل نقاط قوت و زمینه های بهبود سازماندهی و چگونگی استقرار نظام خودارزیابی، مدل اجرایی جدیدی برای تسریع و تسهیل مراحل استقرار و انجام خودارزیابی ارا ئه شده است . مدل یاد شده توان تطبیق با ابعاد سازمانی شرکت های مختلف برق را در سطح کشور دارد و با توجه به سطح بلوغ سازمانی و روش خود ارزیابی می تواند در شرکت های یاد شده مورد استفاده قرار گیرد . مدل استقرار همچنین می تواند نیازمندی های مؤسسات ارزیابی (ارزیابی های سالیانه شرکت مادر تخصصی توانیر و وزارت نیرو) و ارزیابی های جوایز کیفیت را نیز برآورده سازد. بخش دیگر مقاله بطور خلاصه به تشریح نقاط قوت و زمینه های بهبود معیارها، زیر معیارها و شاخص های مدل EFQM در ارزیابی شرکت های برق منطقه ای پرداخته است و لزوم پژوهش و مداقه بیشتر را در تطبیق این معیارها با فرآیندهای تخصصی و جاری در بخش برق مطرح می سازد. در بخش آخر پیشنهادات و نکات مورد توجه برای آغاز استقرار یا حفظ ساز و کارهای خودارزیابی ارائه شده است که مطالعه آن را برای شرکت های برق منطقه ای که تاکنون فرصت استقرار سیستم های ارزیابی تعالی را نداشته اند و همچنین شرکت هایی که خود را برای ارزیابی های آتی آماده می سازند توصیه میکنیم.

نظام خودارزیابی ، مدل EFQM، شرکت برق منطقه ای ، بلوغ سازمانی، نقاط قوت،زمینه های بهبود