شهره رحمانی - کارشناسی ارشد HSE، تهران دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

زمینه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین میزان کفایت روشهای کنترلی موجود در محیط کار و به دست آوردن نتایج با ارزشیبرای تصمیم گیری در زمینه کاهش ریسک خطرات و بهسازی سیستم های کنترلی انجام شده است.مواد و روشها: در این مطالعه، با استفاده از تکنیک آنالیز خطر عملیات و پشتیبانی، ریسک های خطر دریک صنعت قطعه سازخودرو در 3 واحد شغلی که درمجموع شامل 21 فعالیت و 128 کانون خطر بودند شناسایی و به صورت کمی ارزیابی شد. جهتجمع آوری داده ها از روش مشاهده مستقیم فعالیت های اپراتوری، مصاحبه، بررسی سوابق عملیاتی استفاده شد و در نهایتاطلاعات ثبت شده در برگه های آنالیز خطر عملیات و پشتیبانی مورد ارزیابی و طبقه بندی ریسک قرار گرفت.یافته ها: مجموعا 128 کانون خطر شناسایی شد که 80 خطر در محدوده ریسک غیرقابل قبول، 18 خطر در محدوده ریسک متوسطو 30 خطر در محدوده ریسک قابل قبول قرارگرفته اند. بیشترین میزان توزیع فراوانی ریسک های غیرقابل قبول مربوط به واحد پرسکاری (50 مورد) و کمترین آن مربوط به واحد برشکاری (5 مورد) می باشتد. خطر سقوط قالب (20 %) و جراحت چشمی (18%) بیشترین درصد فراوانی خطرات را در واحدهای شغلی دارند.بحث و نتیجه گیری: فعالیت های بخش پرسکاری بیشترین میزان ریسک خطر را دارد که مهمترین علل آن، خطاهای انسانی،عدم سرویس های دوره ای نگهداری و تعمیرات و عدم آ گاهی و شناخت کارگران نسبت به مسایل ایمنی می باشد.

ایمنی، ارزیابی ریسک، آنالیز خطر عملیات و پشتیبانی (O&SHA)