احمد زینالی - کارشناسی ارشد بازسازی پس از سانحه - دانشگاه شهید بهشتی تهران
عاطفه امیدخواه - کارشناسی ارشد بازسازی پس از سانحه - دانشگاه شهید بهشتی تهران
سوسن مومنی موکویی - کارشناسی ارشد بازسازی پس از سانحه - دانشگاه شهید بهشتی تهران

نیل به فرهنگ ایمنی رشد یافته در کشور مستلزم دستیابی به ایمنی کامل در بخش های مختلف صنعت می باشد. صنعت ساخت و ساز نیز به دلیل گستردگی دامنه اقدامات یکی از اصلی ترین بخش ها را تشکیل می دهد. به دلیل وجود طیف وسیعی از تخصص های در فرآیند ساخت و ساز، موضوعات لازم به توجه نیز در این بخش دارای تنوع زیادی شده که عدم انسجام در رسیدگی به آنها می تواند باعث پیچیدگی موضوع و دور شدن از هدف تامین ایمنی گردد. بدین لحاظ شایسته است در بحث ایمنی فرارشته ای عمل شده و هریک از تخصص ها در زمینه کاری مرتبط و با دیدگاه حرفه ای ویژه خود نکات و مفادمرتبط با ایمنی و HSE را شناسایی نمایند. از آنجایی که مسایل ایمنی و HSE در فرآیند ساخت و ساز بیشتر مرتبط با فعالیت های کارگاهی می شوند، جایگاه مهندسین معمار کمتر شناخته شده و تاحدودی این دسته از مهندسین کمتر با آنچه قادر به ارایه و اظهارنظر در رابطه با آن هستند آشنا می باشند که بخش عمده ای از آنرا می توان در زمینه ایمنی اجزای غیرسازه ای ومصالح ساختمانی و بعضا کیفیت های ایمنی محیط دانست. مقاله حاضر ضمن بحث در زمینه جایگاه HSE در شرح وظایف مهندسین معمار، بواسطه بررسی تجارب جهانی سعی در معرفی و ارایه چارچوب عمل در این زمینه می نماید.

ایمنی و HSE، صنعت ساخت وساز، مهندسی معماری