حفظ حریم شخصی در فضای مجازی

فضای مجازی در میان کاربران اینترنت محبوبیت زیادی دارند و میلیونها نفر از فضای مجازی آنلاین، بهمنظور به اشتراک گذاشتن تجارب و اطلاعات خود با دیگران استفاده میکنند. در این میان، کاربر کنترل کمی بر مطالب به اشتراک گذاشتهی خود دارد که درنتیجه نگرانیهای جدی، حریم شخصی را ایجاد میکند؛ حریم شخصی در فضای مجازی اینچنین تعریفشده است: محدوده معقولی که فرد انتظار دارد از دسترس دیگری مصون بماند، اما همین فضا باعث شده تهدیداتی در حریم شخصی افراد ایجاد گردد. چون اطلاعات شخصی افراد در فضای مجازی به اشتراک گذاشته میشوند، نگرانیهای آنها در مورد حفظ حریم شخصی در فضای مجازی افزایش مییابد زیرا حریم شخصی فضای مجازی متفاوت از تعیین حریم خصوصی کلاسیک است و مشکلات بسیاری از قبیل افشای اطلاعات حساس از آن ناشی میگردد، در جامعهی امروزی که بر پایه ارتباطات و اطلاعات است حفظ حریم شخصی در زندگیمان، بهخصوص که گسترش فضای مجازی روزبهروز در حال پیشرفت میباشد امری بسیار ضروری است؛ بنابراین اول باید امنیت اطلاعات و منابعی که به اشتراک میگذاریم را مدنظر قرار دهیم. در این پژوهش علاوه بر بحث در مورد موضوع امنیت و تهدیدات فضای مجازی به راهاندازی حریم شخصی در فضای مجازی با استفاده از دو مدل حریم شخصی کاربر محور و استفاده از معماری سیستمعامل OpenSDRM برای حفظ حریم شخصی در این فضا میپردازیم تا نگرانی حریم خصوصی را از بین ببریم و ناشناس ماندن را افزایش دهیم

Keywords:

امنیت , فضای مجازی , حریم خصوصی کاربر , اشتراکگذاری اطلاعات , ناشناس ماندن , سلامت الکترونیکی