رابطه تعارضات کار و خانواده با خشنودی از زندگی کارکنان شهرداری شهرکرد

هدف این تحقیق بررسی رابطه تعارضات کار و خانواده با خشنودی از زندگی کارکنان شهرداری شهرکرد بود. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه کارکنان و مدیرانشاغل در شهرداری شهرکرد به تعداد 300 بودند که از طریق فرمول نمونه گیری کوکران تعداد 168 نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد تعارض کار خانواده کارلسون (2002) و پرسشنامه استاندارد خشنودی از زندگی دینر و همکاران (1985) بود که روایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت و از سوی دیگر پایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب برای تعارض کار خانواده کارلسون (2002)، 0/862 و خشنودی از زندگی دینر و همکاران (1985)، 0/787 برآورد شد و تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مشتمل بر ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد بین تعارض کار خانواده با خشنودی از زندگی رابطه معنادار منفی وجود دارد (p> 0/05) و همچنین نتایج نشان داد که بین تعارض مبتنی بر زمان، تعارض مبتنی بر فشار و تعارض مبتنی بر رفتار متغیر تعارض کار خانواده با خشنودی از زندگی ارتباط معناداری منفی دارند (p> 0/05) و از عوامل جمعیت شناختی سن بر خشنودی از زندگی تاثیر گذار بود.

Keywords:

تعارض کار , خانواده , تعارض مبتنی بر زمان , تعارض مبتنی بر فشار , تعارض مبتنی بر رفتار , خشنودی از زندگی