جداسازی طیفی خطی مناطق شهری بر اساس مدل VIS با استفاده از داده های ETM+

با توسعه شهرنشینی، مقادیر زیادی از مساحت مناطق کشاورزی و جنگلی جای خود را به خانه ها، مناطق صنعتی و دیگر زیرساخت ها داده اند. این سطوح که غیر قابل نفوذ می باشد، توازن انرژی و مقدار رواناب سطح را تغییر میدهند که خود مشکلات زیست محیطی جدی را (مانند سیل و آلودگی های حرارتی) برای ساکنین شهر به دنبال دارد. امروزه اکثریت جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند، به همین دلیل اطلاعات مربوط به دینامیک درونی این محیط ها بسیار اساسی می باشد تا بتوان استانداردهای دقیق زندگی را در محیط های شهری حفظ کنیم. در این تحقیق شهر تهران که مهمترین مرکز جمعیتی و یکی از مهمترین مراکز صنعتی ایران می باشد و در طول چند دهه اخیر رشد شهری سریعی داشته است مورد مطالعه قرار گرفته است. سنجش از دور دارای کاربردهای متفاوتی در تحقیقات جهانی آنالیز پوشش اراضی سطوح شهری می باشد. اگر چه روش تصویربرداری چند طیفی (لندست TM و ETM+ ) ابزاری منطقی برای تولید نقشه های ساختارهای مختلف شهری به وجود آورده است، اما در سطوح شهری به علت وجود مواد متفاوت در میدان دید سنجنده های چند طیفی، الگوی پیچیده ای از پوشش های اراضی مشاهده می شوند. از آنجا که خصوصیات بیوفیزیکی سطح توسط نوع پوشش اراضی سطوح تعیین می شود، هدف اصلی از انجام این تحقیق، مطالعه طبقه بندی پوشش اراضی شهری شهر تهران براساس تغییر در خصوصیات بیوفیزیکی آن، در سطح طبقه بندی زیر پیکسل subpixel و استخراج کسر خاک، پوشش گیاهی و سطوح غیر قابل نفوذ با استفاده از تصاویر ETM+ می باشد. برای محاسبه درصد هر یک از این سطوح از روش جداسازی طیفی( LSU5) استفاده شد. ضریب همبستگی 97 % میان تصویر کسر پوشش گیاهی و تصویر NDVI استخراج شده از تصاویر ETM+ نشان دهنده موثر بودن مدل LSU انجام شده بر روی داده های سنجنده ETM+ برای استخراج کسر هر یک از پوشش های اراضی می باشد.