تاثیر آموزش مهارت های حرکتی مبتنی بر آزمون اوزرتسکی بر بهبود ادراک دیداری بر مبنای خرده آزمون فراستیگ(هماهنگی حرکتی–دیداری) در دانش آموزان با اختلال یادگیری

پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارت های حرکتی مبتنی بر آزمون اوزرتسکی بر بهبود ادراک دیداری بر مبنای خرده آزمون فراستیگ(هماهنگی حرکتی–دیداری) در دانش آموزان با اختلال یادگیری پایه سوم ابتدایی منطقه 3 شهر اصفهان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشآموزان پایه سوم دارای اختلال یادگیری شهر اصفهان که توسط مراکز اختلالات یادگیری تشخیص داده شده و در سال تحصیلی 95-96 مشغول به تحصیل بودند. برای انتخاب آزمودنیها از روش نمونهگیری در دسترس استفاده شد. آزمودنیها به روش گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در این پژوهش از آزمون ادراک دیداری فراستیگ استفاده شد. آموزش های حرکتی مبتنی بر آزمون اوزرتسکی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS22 و با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد میانگین نمرات خرده مقیاس هماهنگی دیداری-حرکتی (P=0/04) و (F=8/62)، در مرحله پس آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری دارد. نتایج نشان داد آموزش مهارت های حرکتی باعث توانایی تطابق یا هماهنگ سازی دید با حرکات دست با دیگر اعضای بدن می شود.

Keywords:

مهارت های حرکتی , اوزرتسکی , ادراک دیداری , فراستیگ , اختلال یادگیری