اثربخشی آموزش صمیمیت بر کاهش دلزدگی زناشویی در بین زنان پرستار بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش صمیمیت بر کاهش دلزدگی زناشویی در بین زنان پرستار بیمارستان امام خمینی (ره) انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه گواه و شیوه نمونه گیری تصادفی ساده بود. از میان زنان پرستار بیمارستان به شیوه نمونه گیری داوطلبانه 83 پرستار انتخاب شده و پرسشنامه های دلزدگی زناشویی (CMB) پاینز (1998) را پر کرده و 30 پرستاری که پایین ترین نمره را در آزمون کسب کردند، انتخاب شدند. پرستاران به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه آزمایش ( 15 نفر ) و گواه ( 15 نفر ) جایگزین شدند. آموزش صمیمیت به مدت 8 جلسه که هر جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. در پایان دوره مجددا هر دو گروه پرسشنامه ی مذکور را تکیمل کردند و بعد از گذشت یک ماه آزمون پیگیری از هر دو گروه آزمایش و گواه گرفته شد. نتایج نشان داد که برنامه مذکور به طور معناداری دلزدگی زناشویی گروه آزمایش را کاهش داده است. تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین گروه های مورد آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد. یافته ها نشان داد که آموزش صمیمیت میزان دلزدگی زناشویی زنان پرستار را کاهش داده است. سطح معنی داری در این پژوهش α=0/0001 بوده است.

Keywords:

آموزش صمیمیت , دلزدگی زناشویی و پرستاران