غلامرضا ثناگوی محرر - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، ایران
لیلا سرگلزهی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

هدف پژوهش حاضر ارتباط کمال گرایی والدین با خود تنظیمی تحصیلی و خود کنترلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان سوران در سال تحصیلی 96-95 می باشد و حجم نمونه 140 نفر است که به صورت سلسله مراتبی با استفاده از جدول مورگان از بین 235 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های کمال گرایی فراست؛غهک .(1990) خود نظم دهی تحصیلی کانل و ریان .(1987) خود بازداری وینبرگر و شوارتز (1990) استفاده شد تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کمال گرایی والدین و مولفه ی انتظارات والدین ، استاندارد های فردی با خود تنظیمی تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود داشت(p> 0/01)و از بین مولفه های کمال گرایی، مولفه ی انتظارات والدین به میزان 6 درصد از واریانس خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان را تبیین کرد. همچنین بین کمال گرایی والدین و مولفه ی نگرانی در مورد اشتباهات ، انتظارات والدین ، استاندارد های فردی با خودکنترلی دانش آموزان رابطه منفی معناداری وجود داشت .(p<0/01 )در تبیین خود کنترلی از روی مولفه های متغیر کمال گرایی والدین که در گام اول مولفه ی استاندارد فردی به تنهایی 19 درصد از واریانس خودکنترلی دانش آموزان را تبیین کرد، در گام دوم؛ مولفه ی نگرانی در مورد اشتباهات به همراه مولفه ی استاندارد فردی 27 درصد از واریانس خودکنترلی دانش آموزان را تبیین می کنند و در گام سوم؛ مولفه ی انتظارات والدین به همراه مولفه های استاندارد فردی و نگرانی در مورد اشتباهات32 درصد از واریانس خودکنترلی دانش آموزان را تبیین می کنند.

کمال گرایی والدین، خودتنظیمی تحصیلی، خودکنترلی، دانش آموزان