شیوه های علاقه مند کردن دانش آموزان فردگرا به فعالیت های همکارانه

در عصر حاضر، با توجه به اهمیت برقراری روابط اجتماعی از سویی و گسترش روحیه فردگرایی از سویی دیگر، فعالیت های همکارانه در مدارس امری مهم تلقی می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی مفاهیم فردگرایی و فعالیت های همکارانه و چگونگی تاثیر این دو مولفه بر نظام آموزش و پرورش انجام شده است. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی بوده و گردآوری داده ها به صورت توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. بررسی ها نشان داد که ارتباط مستقیمی بین فعالیت های همکارانه با اعتماد به نفس و جامعه پذیری و خودپنداره مثبت وجود دارد. بنا برتحلیل های انجام شده، گسترش و هدایت فعالیت های همکارانه در مدارس توسط آموزگاران نقش بسزایی در بهبود روابط اجتماعی دانش آموزان دارد. پژوهش حاضر ایجاد گروه های کوچک دانش آموزی و دادن نقش هایی مثبت به هرکدام و ارتباط شیرین این گروه ها با مباحث درسی را از تکنیک های مهم اجرای فعالیت های یادگیری دانسته و تاکید می کند که فعالیت های همکارانه تاثیر به سزایی در تحقق اهداف آموزشی و پرورشی دارد.

Keywords:

گروه , اجتماعی , دانش آموزان , فردگرایی , فعالیت های همکارانه , آموزش , جامعه , یادگیری , پرورش , تیم