مجید ضرغام حاجبی - عضو هییت علمی، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران
نوشین تمیزی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش واقعیت درمانی بر عزت نفس و پرخاشگری دانش آموزان دختر در سال 1395 بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گرداوری داده ها یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر کلاس پنجم و ششم مدارس شرق تهران بود. نمونه مورد مطالعه، طبق روش نمونه گیری در دسترس یکی از مدارس انتخاب و پس از اجرای واقعیت درمانی، 30 نفر از کسانی که نمرات پایین تری کسب نموده بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش( 15 نفر) و گواه( 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه تحت آموزش واقعیت درمانی قرار گرفتند و گروه گواه در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه استاندارد عزت نفس روزنبرگ (روزنبرگ، 1989 )و پرسشنامه استاندارد پرخاشگری (پری و باس، 1992 )انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد آموزش واقعیت درمانی بر افزایش عزت نفس و کاهش پرخاشگری موثر میباشد. بنابراین، این مطالعه اهمیت روش آموزش واقعیت درمانی را در افزایش عزت نفس و کاهش پرخاشگری در دانش آموزان را نشان می دهد.

واقعیت درمانی، عزت نفس و پرخاشگری