بررسی رابطه بین فرآیندهای مدیریت دانش با اثر بخشی و خودکارآمدی کارکنان آموزش و پرورش

یکی از مباحث اساسی در نظریه سازمانی، اثربخشی سازمانی و خودکارآمدی است که آن را ملاکی برای ارزیابی عملکرد سازمانی محسوب می کنند که می تواند با مدیریت دانش در ارتباط باشند این پژوهش از لحاظ نوع روش، توصیفی و همبستگی می باشد جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران میباشند که تعداد آنها برابر 587 نفر می باشد. روش مورد استفاده برای نمونه گیری روش تصادفی طبقه ای است. برای تعیین حجم نمونه نیز از جدول مورگان استفاده شده است که طبق این جدول تعداد نمونه آماری برابر 234 بدست آمده است. پژوهش حاضر در دو بخش نظری و عملی انجام شده است. در بخش نظری، اطلاعات لازم با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی و در بخش عملی، به شیوه میدانی برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد استفاده گردید. برای سنجش متغیر مدیریت دانش از پرسشنامه استاندارد 26 سوالیکه روایی آن قبلا در تحقیقات بسیاری مورد تایید قرار گرفته بود و میزان پایایی آن 0/91 بدست آمد و برای سنجش متغیر اثربخشی سازمانی از پرسشنامه استاندارد 15 گویه ای پارسونز و برای متغیر خود کار آمدی شغلی از پرسشنامه 17 سوالی استاندارد شرز استفاده شده است و تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است و نتایج پژوهش حاکی ازآن است که بین ابعاد مدیریت دانش (کسب دانش 2- ثبت دانش 3- انتقال دانش 4 -خلق دانش) با اثربخشی و خود کار آمدی شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد

Keywords:

خود کار آمدی , اثربخشی , مدیریت دانش , کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران