فلسفه تعلیم و تربیت

فلسفه بر وضوح، قصد، انتقاد و توجیه به عنوان ارزش های مهم برای مربیان تاکید دارد. متقن ترین نمونه فلسفه تعلیم و تربیت از سوی جان دیویی و در عصر ما نیز از سوی پایولو فربر کسی که به فلسفه تعلیم و تربیت به عنوان ابزاری برای بازسازی تجربیات انسان، مدارس و جامعه می نگریست ارایه شده است. در این نوشتار، نویسنده تاریخچه مختصری از فلسفه تعلیم و تربیت و بیان رویکردهای مطرح در این زمینه می پردازد و در ضمن آن، به شرح و توضیح نهضت تحلیلی در فلسفه و نفوذ آن در فلسفه تربیتی پرداخته و از پیترز به عنوان برجسته ترین فیلسوف تعلیم و تربیت معاصر و چهار حوزه کاری که برای فلاسفه مطرح است، نام می برد. سپس انواع فلسفه تعلیم و تربیت، تقسیم بندی های متفاوتی که در این خصوص انجام شده است را بیان می کند. براساس یکی از این تقسیم بندی ها، فلسفه تعلیم و تربیت به عمومی و حرفه ای تقسیم می شود. رویکردهای دیگری که در این جا به آن ها اشاره شده است عبارتند از: الهام بخش، دستوری و فرمایشی، تحقیقاتی و تحلیلی. و در پایان نویسنده شیوه هایی از تدریس فلسفه تعلیم و تربیت را توضیح داده است. به واقع این مقال، به نوعی رابطه فلسفه و تعلیم و تربیت را برای محققان آشکار می ×سازد.