هادی نیری - استادیار ژیومورفولوژی، دانشگاه کردستان
خبات امانی - کارشناس ارشد ژیومورفولوژی، دانشگاه تهران

فرسایش خاک یکی از خطرات جدی و معضلات انسان متمدن امروزی به شمار می رود. در ایران نیز همچون بسیاری از مناطق جهان، فرسایش خاک از جمله معضلات عمده می باشد. در واقع فرسایش تسریع یافته ی خاک به دلیل تاثیرات آن بر اقتصاد و محیط زیست، به عنوان یک مشکل جهانی مطرح است (کی. جی. لیم، 2005). فرسایش خاک به طور مستقیم در کاهش حاصلخیزی و هدررفت خاک، برهم خوردن امنیت غذایی، گرفتگی و انسداد مجاری آبیاری، پرشدن مخازن سدها، آبراهه ها و رودخانه ها، گلآلود کردن آب رودخانه ها و کاهش کیفیت آن، آلودگی آب های مناطق پایین دست و تخریب محیط زیست قابل مشاهده می باشد. برای جلوگیری و کاهش این آثار، نیاز به اقدامات حفاظت خاک، آبخیزداری و کنترل رسوب می باشد (مورگان، 2009).