محمد فتح الله زاده - کارشناس ارشد ژیومورفولوژی
امیرحسین حلبیان - دانشیار، گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران
پروین روشن نکو - کارشناس ارشد ژیومورفولوژی

یخچال ها، توده های بزرگی از یخ و برف می باشند که در مناطقی با آب و هوای سرد همراه با یخبندان تشکیل می شوند. نحوه تشکیل یخچال های طبیعی به این صورت است که برف به صورت بلورهایی با شکل های گوناگون بر روی سطح زمین سقوط می کند و در مناطقی که از نظر شرایط محیطی و جوی مستعد تشکیل یخچال طبیعی هستند، انباشته شده و در اثر سه عامل مهم دمای خورشید، تصعید و اثر فشار فزاینده دچار دگرگونی پیچیده شده و طی این فرایند یخ یخچالی تشکیل می شود (وزیری، 1379). یخچال های طبیعی جزء پدیده هایی در سطح کره زمین محسوب می شوند که با پیشروی و عقب نشینی خود پاسخ های متناسبی به تغییرات اقلیمی کره زمین نشان می دهند، به طوری که در چند دهه اخیر با توجه به افزایش گازهای گلخانه ای در جو و به تبع آن افزایش دمای کره زمین، یخچال های طبیعی عقب نشینی فزاینده ای داشته اند واز حجم و سطح آنها به میزان قابل توجهی کاسته شده است (Paul. F. Kääb, 2007). از طرفی ذخایر برفی در بالادست کوه ها الگوی رواناب فصلی پایین دست را تحت تاثیر قرار می دهند، به خصوص در مناطق با فصل تابستان خشک که در آن رواناب حاصله از ذوب برف ویخچال یک منبع اساسی برای تامین آب می باشد (Yang et al, 2005).